اول: حافظ غزل سرای بزرگ ایران زمین تلاش کرده است که در اشعار خویش از بیان مستقیم مطلب یا نصیحت بپرهیزد که این کار باعث شد که شاعران بعد از او از این کار وی تاثیر بپزیرند و شعر خویش را با نماد های چون شراب می و مییخانه که نماد خدا و ما بنده گان خطا کار است ازین ببندد بطور مثال:
گل در اندیشه ان است که عشوه کند در کارش فکر بلبل هم ان است که بلبل شده یارش
دوم : تلاش می کند بیان کند که عرفان واقعی پیوستن قطره به دریا است و این امر در بیان موضات اخلاقی وی به خوبی مشاهده خواهیم کرد و نیز بیان می کند عرفان صرف تسبیح و دعا نیست بطور مثال در بیت زیربه مدارا و غم خواری اشاره کرده است :
دلربائى همه آن نیست که عاشق بکشند
|
خواجه آنست که باشد غم خدمتگارش
|
نقد :مدیر سامان
|